Dnia 16 maja w Miejsko- Gminnej Bibliotece Publicznej w Więcborku miał miejsce wieczór poetycki Pani Teresy Fidery.

Na wstępie warto w kilku zdaniach przybliżyć sylwetkę poetki. Pani Teresa jest emerytowaną artystką chóru Teatru Wielkiego w Warszawie. Urodziła się w 1939 roku w rodzinie o silnym poczuciu patriotyzmu- jej ojciec Władysław był uczestnikiem Bitwy Warszawskiej. Już w wolnej Polsce służył w Korpusie Ochrony Pogranicza i policji. W 1941 roku całą rodzinę wywieziono do Niemiec na roboty przymusowe. Po zakończeniu wojny okazało się, że dom w Błaszkowie został całkowicie zniszczony. Dlatego rodzina wyjechała na ziemie odzyskane- tak właśnie pani Teresa trafiła na Krajnę. Zamiłowanie do muzyki sępoleńska poetka wyniosła z domu bowiem jej tato grał na skrzypcach i akordeonie a także śpiewał. Mama oraz siostry również posiadały uzdolnienia wokalne. Nic więc dziwnego, że tak utalentowana dziewczyna podjęła naukę w Liceum Kulturalno- Oświatowym w Bydgoszczy. Po kilku latach Pani Teresa została wybrana do zespołu artystów odbudowanego Teatru Wielkiego- 20 listopada 1965 roku śpiewała na inauguracyjnym przedstawieniu Strasznego Dworu. Podczas 25 lat pracy w Teatrze Wielkim występowała w ponad 60 operach, także w największych europejskich teatrach z najznamienitszymi artystami ówczesnej sceny operowej. W 1998 czyli prawie dziesięć lat po przejściu na emeryturę wróciła na ziemię sępoleńską.

Spotkanie zostało podzielone na dwie części. Ku radości wszystkich zebranych autorka opowiedziała o swoim życiu. Mówiła o ludziach, których spotkała na swojej drodze. Miała to niecodzienne szczęście, że zazwyczaj pojawiały się tam osoby niezwykłe- dysponujące ogromnym doświadczeniem w wielu dziedzinach życia. Miały one duży wpływ na kształtowanie osobowości Pani Teresy. Z uwagi na jej talent, w liceum, do którego uczęszczała nierzadko swoim głosem uświetniała wiele uroczystości. Nie były jej obce także inne formy sztuki- należała do zespołu pieśni i tańca. Zgromadzeni w bibliotece mieli sposobność dowiedzieć się, iż praca w Teatrze Wielkim była ogromnym wyzwaniem- ciągle próby od rana do nocy stanowiły dla artystów niemały wysiłek. Dla Teresy Fidery najważniejszym kompozytorem był i jest Chopin- ten fakt poetka zaznaczyła podczas spotkania.

Druga część wieczoru przebiegła pod znakiem poezji. Pani Teresa recytowała utwory z tomiku pt.: Ballada o Sępolence. Publiczność z uznaniem wypowiadała się o dykcji a także aktorskim talencie poetki. Wiersze miały charakter nastrojowy dotyczyły otaczającego świata, przeżyć autorki a także ludzi przez nią poznanych.

Muzyczne przerywniki przygotował dla zebranych Pan Leszek Skaza. Stanowiły one dla zgromadzonych fantastyczną podróż po największych scenach świata. Była to wyprawa nie tylko w przestrzeni ale również w czasie. Publiczność obejrzała fragmenty największych w powojennej historii operowych premier- nierzadko określanych jako wydarzenia dziesięciolecia. Po premierze „Strasznego Dworu” z 20 listopada 1965 roku obecni przenieśli się do „Metropolitan Opera” by za chwile znaleźć się w „Teatrze Bolszoj”.

Spotkanie trwało do późnych godzin wieczornych. Wszyscy obecni z pewnością długo zapamiętają ten wspaniały wieczór a przede wszystkim zawsze pogodną autorkę tomiku pt.: Ballada o Sępolence. Z pewnością do wielu serc trafiła maksyma życiowa Pani Teresy: „ Życie ma smak gdy żyje się w zachwycie”. Tego zachwytu istnieniem życzmy sobie codziennie. Z pewnością Pani Teresa Fidera jeszcze nie jeden raz będzie gościem Miejsko- Gminnej Biblioteki Publicznej w Sępólnie.

tekst

Marcin Łangowski